मन्त्री दोषी, मुख्यमन्त्री इमानी ?

विराटनगर । कोशी प्रदेश सरकारका प्रमुख सचिव केदारनाथ शर्माले आफूले तत्कालीन मन्त्री लिलाबल्लभ अधिकारीलाई ‘जापान नजानू’ भनेको विषय हावादारी भएको बताएका छन् । मन्त्रीलाई ‘यहाँ नजानू, त्यहाँ नजानू’ भन्ने विषय आफ्नो हैसियत र कार्यक्षेत्रभन्दा माथिको भएकाले यस सन्दर्भमा मन्त्री अधिकारीलाई कुनै सल्लाह वा सुझाव नदिएको उनले बताएका छन् । 

‘मन्त्रीलाई जापान नजानू भन्नुभएछ नि’ भन्ने उद्घोष दैनिकको प्रश्नमा प्रमुख सचिव शर्माले भने, ‘यस्तो ‘नन्सेन्स’ प्रश्न नसोध्नुस्, म मन्त्रीलाई आदेश दिने हैसियतको होइन, सचिवहरूलाई हो भने भन्न सक्छु, मैले मन्त्री अधिकारीलाई जापान जानू वा नजानू केही भनेको छैन ।’ मन्त्री अधिकारीको जापान भ्रमणको औपचारिक जानकारी नआएकाले आफूले केही पनि नगर्नुपरेको उनले बताए । 

‘क्याबिनेटमा आएको भए केही राय राख्थेँ होला, बाहिर के–के भयो थाहा छैन,’ प्रमुख सचिव शर्माले भने, ‘यस विषयमा मन्त्री वा मुख्यमन्त्री कसैले पनि मलाई केही भनेको छैन ।’ शर्माले ‘मन्त्रीलाई जापान नजानू भन्नुभएछ’ भनेर सोधिएको प्रश्न नै आफूलाई फन्टुस प्रश्न लागेको बताए । उनले भने, ‘तपाई पत्रकारले यस्तो प्रश्न सोध्ने ?’

यसैबीच तत्कालीन मन्त्री लिलाबल्लभ अधिकारीको जापान भ्रमण प्रकरण पेचिलो बन्दै गएपछि मुख्यमन्त्री हिक्मतकुमार कार्कीले बोली फेर्न थालेका छन् । मन्त्री अधिकारी आफूलाई सोध्दै नसोधी जापान गएको केही मिडियामा सुरु अभिव्यक्ति दिएका मुख्यमन्त्री कार्कीले केही दिनमै बोली फेरेर आफूलाई अटेर गरेर मन्त्री जापान उडेको बताए । 

आफू मातहतको मन्त्री विधि र प्रक्रिया उल्लंघन गरी जापान पुगेको सुइँको नपाउने मुख्यमन्त्री भनेर खिसिट्युरी हुने भएपछि उनले बोली फेरेका थिए । त्यसपछि आफूले नजानू भन्दाभन्दै मन्त्री अधिकारी जापान गएको मुख्यमन्त्री कार्कीले बताउन थाले । 

मन्त्री अधिकारीलाई गम्भीर विषयमा पनि ल्याङफ्याङे र निस्फिक्री हुनु नै उनी जापान काण्डमा फसेको भनेर सहानुभूति दर्शाउने एमालेका एक पूर्वसांसद त्यही प्रवृत्ति मुख्यमन्त्री कार्कीमा पनि रहेको उल्लेख गर्छन् । 

उनका भनाइमा पदमा हुँदा व्यक्ति गम्भीर र दूरदृष्टि हुन्थे भने लिल्लाबल्लभको यस्तो लिला हुने नै थिएन । अधिकारीले गरेको ‘जापानी लिला’ मा मुख्यमन्त्री पनि जिम्मेवार भएको उनको दलिल छ । मन्त्री अधिकारीले पदमा वहाल हुँदै गरेको यो त्रुटीमा मुख्यमन्त्री कार्कीले पनि नैतिक जिम्मेवारी लिनुपर्ने उनको भनाइ छ । 

मुख्यमन्त्री कार्कीले आम्दानीको गतिलो स्रोत नहुँदा नहुँदै नै ललितपुरको महालक्ष्मी नगरपालिकामा वडा नं. ४ मा करोडौं मूल्यको घर किनेका छन् । उनले उक्त घर श्रीमती अन्जना पाण्डे कार्कीको नाममा किनेका हुन् । उनले घर किन्न एभरेष्ट बैंकबाट ९० लाख ऋण लिएको खुलाए पनि उनको त्यति आम्दानी खाप्ने सम्पत्तीको स्रोत भने देखिदैन । 

झापादेखि ललितपुरसम्म घर तथा निजी गाडी खरिद गरेका मुख्यमन्त्री कार्कीको काठमाडौं केन्द्रित केही झापाली शैक्षिक माफियासँग विशेष सम्बन्ध रहेको स्रोतले बताएको छ ।

शैक्षिक माफियाहरूले साइड बिजनेसका रुपमा कन्सल्टेन्सी पनि चलाउने र विभिन्न माध्यमबाट विद्यार्थी तथा युवाहरूलाई विदेश पठाउने गर्छन् । यो प्रकरणमा कतै प्रदेश सरकारलाई नै प्रयोग गरिएको त छैन भन्ने आशंका काठमाडौंका एक कन्सल्टेन्सी व्यवसायी व्यक्त गर्छन् । 

‘दलाल बिचौलियाहरूले के गर्छन् के गर्दैनन् सोध्दै नसोध्नुस्, मन्त्री क्वाटर र सिंहदरबार चहारिरहनेहरूले गर्ने भनेकै यस्तै काम हो, मन्त्री होस् कि मुख्यमन्त्री ताल परे प्रधानमन्त्रीलाई नै लोभमा पारिदिन्छन्’ उनी भन्छन्  । 

यस प्रकरणमा मुख्यमन्त्री चोखो छन् भनेर कसरी भन्ने ? घटनाका दोषी भनिएका तत्कालीन मन्त्री अधिकारीले जापान प्रकरणमा ठूलै गिरोहको हात छ भनेकाले पनि मुख्यमन्त्री कार्कीले राजीनामा दिएर अनुसन्धानलाई सहज र पारदर्शी बनाउनुपर्ने उनको भनाइ छ । 

‘दोषी भए दण्डित हुन्छन् निर्दोष भए फेरि पदमा फर्खिन्छन्’ उनी भन्छन्, ‘साना ठूला जुनसुकै माछा हुन् समातिनुपर्छ र अनुसन्धानको दायरामा आउनुपर्छ ।’