नोबेलका दुई चिकित्सकमाथि उपचारमा लापरवाहीको आरोप

विराटनगर । विराटनगरको नोबेल मेडिकल कलेज शिक्षण अस्पतालका दुई चिकित्सकविरूद्ध उपचारमा लागि गम्भीर लापरवाही गरेका कारण बिरामीको ज्यान गएको भन्दै मुद्दा दर्ता भएको छ । 

उपचारका लागि आएकी सुनसरीको इनरुवाकी बिमला थापा पोखरेलको मृत्यु हुनुको मुख्य कारण चिकित्सकहरूले लापरवाहीपूर्वक औषधि चलाएको मृतकका आफन्तले आरोप लगाएका छन् ।

उपचारका लागि ल्याएको बिरामीको चिकित्सककै लापरवाहीले मृत्यु भएपछि परिवारले अदालत गुहारेको हो । बिमलालाई उनका पतिले गत माघ १० गते उपचारका लागि नोबेल ल्याएका थिए । 

नोबेल मेडिकल कलेजका प्रोफेसर समेत रहेका फोक्सो तथा स्वास प्रश्वास विशेषज्ञ डाक्टर रामहरी घिमिरे र उनको निर्देशनमा अर्का डाक्टर रूपक केसीले बिरामीमाथि अनाधिकृत रूपमा ‘मोर्फिन’ नामक औषधिको ओभरडोज प्रयोग गरेको परिवारले आरोप लगाएको छ । 

चिकित्सकको उक्त कदमविरूद्ध  पीडित परिवारले मोरङ जिल्ला अदालतमा बुधबार फिराद–पत्र दर्ता गरेका हुन् । 

फिराद–पत्रमा मोर्फिनजस्तो औषधि क्रोनिक अब्स्ट्रक्टिभ पल्मोनरी डिजिज भएका बिरामीलाई दिनु नै गम्भीर लापरवाही भएको र त्यस्तो औषधि दिइएका बिरामीलाई चिकित्सकको प्रत्यक्ष निगरानीमा रहनुपर्ने व्यवस्थाविपरीत कार्य गरी उपचारको विधि पालना नगरेको उल्लेख छ । 

परिवारका सदस्यले डा. घिमिरे ढाड दुखेको बिरामीको उपचार गर्ने चिकित्सक नै नभएको भन्दै बिरामीको अवस्थाको अध्ययन नै नगरी औषधि प्रयोग गरेको आरोप लगाएका छन् ।

चिकित्सकविरूद्ध उपचारका क्रममा ज्यान गएको विषयमा ज्यानसम्बन्धी कसुरमा मुद्दा अघि बढाउन नसकिएपछि परिवारले संविधानको धारा ४२ को उपधारा (२) तथा उपभोक्ताको संरक्षण ऐनको दफा (३) को उपदफा ५० र ५१ बमोजिम उपचारमा लापरवाही गर्ने अस्पताल र चिकित्सकबाट पाँच करोड रूपैयाँ क्षतिपूर्तिको माग गरेको छ ।

बिमला सामान्य श्वासप्रश्वासको समस्या भएपछि उपचारका लागि नोबेल मेडिकल कलेज भर्ना भएकी थिइन् । उनको उपचारकै क्रममा माघ २१ गते मृत्यु भएको छोरा सुशान्तरमन पोखरेलले बताए । 

स्वासप्रश्वासको उपचारपछि डिस्चार्ज हुने तयारीमा रहेकी बिमलालाई पहिल्यैदेखि ढाड दुख्ने समस्या रहेको जानकारी पाएपछि उपचारमा संलग्न रहेका डा. घिमिरेको निर्देशनमा डा. केसीले मोर्फिनको अत्यधिक डोज सेवन गराएको जनाइएको छ । 

बिरामीलाई मोर्फिनको अत्यधिक मात्रा सेवन गराएको प्रमाण देखाउँदै छोरा सुशान्तले बिहीबार विराटनगरमा पत्रकार सम्मेलनमार्फत् उपचारमा भएको लापरवाहीबारे प्रश्न उठाएका हुन् । 

आमाको डिस्चार्ज हुने तयारी भइरहेको बेला चिकित्सकको लापरवाहीले मृत्यु भएको उनले दाबी गरे । सुशान्तले आमालाई आवश्यकताभन्दा बढी मोर्फिन नामक औषधि चिकित्सकले सेवन गराएका कारण मृत्यु भएको बताए ।

‘मोर्फिन’ निकै शक्तिशाली पेनकिलर औषधि भएको चिकित्सकहरू बताउँछन् । 

यसलाई मुख्यरूपमा गम्भीर र दीर्घकालीन दुखाइ कम गर्न प्रयोग गरिने र त्यस्तो कार्य चिकित्सकको अनिवार्य र प्रत्यक्ष निगरानीमा गरिने विश्वव्यापी मान्यता रहेको जनाइएको छ । 

विशेष गरी क्यान्सरको कारण हुने गम्भीर दुखाइ, सर्जरीपछि हुने तीब्र पीडा, गहिरो चोटपटकको पीडा, मृत्युनजिक रहेका बिरामीहरू र गम्भीर न्युरोपेथिक दुखाइको बेलामा प्रयोग गरिने औषधिले काम नगर्दा मात्रै विकल्पका रूपमा मोर्फिन प्रयोग गरिने जनाइएको छ । यसको अत्यधिक प्रयोगबाट स्वासप्रश्वास रोकिएर बिरामी कोमामा जाने चिकित्सकहरूको भनाइ छ । बयस्कबाट वृद्धावस्थामा प्रवेश गरेका बिरामीको हकमा भने अधिकतम् १५ एमजीभन्दा बढी मात्रा प्रयोग गर्न नहुने एक चिकित्सकले बताए । 

तर बिमलाको हकमा भने एकैपटक ५० एमजी मोर्फिन सेवन गराइएको परिवारका सदस्यले दाबी गरिरहेका छन् ।

यसैबीच, नोबेल मेडिकल कलेजले भने विरामीको इकोकार्डियोग्राफी गर्दा मुटुको समस्या समेत देखिएको बताउँदै विरामीको मृत्युमा चिकित्सकको लापरवाही नरहेको दाबी गरेको छ । 

उपचारका क्रममा विरामीको अवस्था सुधारोन्मुख भई मिति २०८१ माघ १८ गते डिस्चार्ज हुने जानकारी समेत विरामी पक्षलाई दिइएको स्वीकार गरेको छ । 

उक्त दिन विभागीय प्रमुख डा. घिमिरे विदामा भएको बताउँदै विरामीको अनुरोध पश्चात विभागीय प्रमुखलाई नै भेटेर डिस्चार्ज लिने विरामी पक्षको मनसाय भएर उक्त दिन डिस्चार्ज नभई विरामी वार्डमा नै रहेको विज्ञप्तिमा उल्लेख गरिएको छ । 

विरामीको अवस्था सन्तोषजनक नै भएको अवस्थामा मिति २०८१ माघ २१ गते विहान एक्कासी विरामीलाई स्वास प्रस्वासमा समस्या आएको कारण सघन उपचार कक्षमा स्थानान्तरण गरी सघन उपचार सुरु हुने क्रममा विरामीको निधन भएको दाबी गरेको हो । तर चिकित्सकले चलाएको मोर्फिन नामक औषधिको बारेमा भने मेडिकल कलेज मौन देखिएको छ ।